Son zamanlarda içki içen insanlara “Dinsiz” hükmü verdiğini sıkça görüyorum. Hüküm peşin verilseydi, Allah kıyameti bekletmezdi kimse için.

İnananla inanmayanın ayırt edilemediği, dini kullanarak ahlak timsali gözükmek isteyenlerin devri bu devir…
Son zamanlarda içki içen insanlara “Dinsiz” hükmü verdiğini sıkça görüyorum. Hüküm peşin verilseydi, Allah kıyameti bekletmezdi kimse için. Benim inancıma göre, birine dinsiz diyen DİNSİZDİR! Hayatım boyunca içki ve sigara kullanmadım. Eğlence mekânlarını sever giderim de üstelik… Ancak ne içerim ne de içkiyi tasvip ederim. Ancak dinsiz demem, diyemem, denilmez de...

Bir eylem, bir günah ile dinsiz olunsaydı, tek günah veya yanlışla herkesin yargısı verilmiş olurdu. Kimin son nefesini nasıl vereceğini dahi bilemeyiz ama bu şekilde damga vuran zihniyet değişmediğinde nasıl nefes verip nereye gideceğini gayet iyi biliriz.

Ömer Hayyamın iki rubaisi geldi aklıma tam da bu noktada…

Kendi içmez içeni kinamaya bayılır
Yüzünden aldatmaca sahtekarlık yayılır
Şarap içmiyorum diye kasılıp gezer ama
Yediklerinin yanında şarap meze sayılır

İçin temiz olmadıktan sonra
Hacı hoca olmuşsun, kaç para!
Hırka, tespih, post, seccade güzel;
Ama Allah kanar mı bunlara?